بررسی میزان شیوع تومور کارسینوئید در نمونه‌های آپاندکتومی بیمارستانهای دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی

تومور کارسینوئید شایعترین تومور آپاندیس و از منشأ سلولهای نوروآندوکرین می‌باشد. 80% موارد این تومور در دستگاه گوارش است و برطبق برخی گزارشها شایعترین محل پیدایش آن آپاندیس قلمداد گردیده است. این نئوپلاسم در 3/0 تا 5/0% نمونه‌های آپاندکتومی یافت می‌گردد. سن متوسط در زمان تشخیص 30 سال و نئوپلاسم در زنان شایعتر از مردان است. احتمال وقوع متاستاز در تومورهای کارسینوئید ارتباط مستقیم با اندازه نئوپلاسم دارد، به طوری که در ضایعات با قطر کمتر از یک سانتیمتر احتمال متاستاز نادر است. تهاجم به مزوآپاندیس پیش‌آگهی را تغییر نخواهد داد. مطالعه حاضر به روش توصیفی جهت بررسی شیوع تومور کارسینوئید بر روی 7447 نمونه آپاندکتومی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. در این مطالعه شیوع تومور کارسینوئید 24/0% در نمونه‌های آپاندکتومی می‌باشد. سن متوسط بروز علایم 31 سال و شیوع در زنان 5/2 در هزار و در مردان 3/2 در هزار گردید. تومور با انسداد مجرا می‌تواند آپاندیسیت حاد ایجاد نماید و اکثراً به طور اتفاقی در حین امتحان بافت شناختی (هیستولوژیک) یافت می‌گردد. بنابراین، امتحان آپاندیس در کلیه موارد آپاندکتومی از این نظر الزامی است. آنچه مشکل‌آفرین است مسایل درمانی و تصمیم‌گیری بعدی در مورد ادامه درمان به لحاظ امکان بدخیمی این تومور می‌باشد.